ZORAN JANČESKI JOZA, muzička podrška promocijama

Zoran Jančeski Joza, beogradski muzičar, gitarista, je dugogodišnjim bavljenjem muzikom ostavio trajan i upečatljiv trag u stvaranju istorije rock, pop i džez muzike na beogradskoj kaldrmi. Danas, kada se predstavlja publici iznova, pokreće novi ciklus i sebe zaodeva u ruho nezaobilazne ličnosti kada se bude pisala istorija beogradske popularne muzike.
Sredinom sedamdesetih, kako je tada to obično i bivalo, počinje sa radom u grupi “Sedmi krug” sa prijateljima “iz kraja”. Sem, po tada popularnim igrankama, grupa je nastupila i na “Palilulskoj rock ligi”, koja je te 1978. godine prvi put organizovana sa velikim finalnim koncertom na stadionu Tašmajdan i nastupom “Atomskog skloništa” u to vreme beogradskoj publici nepoznatog benda. Sazrevanjem Joze kao vrsnog gitariste i Miroslava Živanovića Pileta sa izuzetnim vokalnim sposobnostima, prevazilazilo je skromne okvire benda iz kraja i “Sedmi krug”, iako perspektivan, raspada se i na pepelu ove grupe niče grupa “Alisa”.
Krajem 1985. godine, pojavom prvog albuma sa i danas rado slušanim hitom “Sanja”, grupa “Alisa” postaje svojevrsna pop atrakcija po celom prostoru tadašnje SFR Jugoslavije. “Dunavom brodovi plove” orilo se i na Vardaru, i na Neretvi, na Savi kod Zagreba i sa mosta preko Ljubljančice… Pravo niotkuda “Sanja” je zasela na prva mesta svih mogućih top lista hitova tog vremena. Joza i drugovi punili su stranice novina od Triglava do Đevđelije.
U vremenu Jozinog rada sa “Alisom” snimljeni su mnogi hitovi ove grupe. Sem pomenute “Sanje” tu su i “Kesteni”, “Posle 9 godina” (sa lepom Brenom), “1389.”, “Ludi Ivan” i td.
Prepoznatljiva Jozina gitara bojila je ne samo muziku, u to vreme, na pločama, već i na živim nastupima po stadionima, halama ali i klupskim varijantama svirke gde je prilagođavanje prostoru bilo uvek pravo majstorstvo istinskih gitarista “od zanata”. Kod Joze nije bilo kompromisa niti odvrtanja pojačala do daske da se silinom zvuka pokrije nedostatak talenta, kako to obično muzičari ove provicijencije umeju da sakriju! Umeren i besprizorno miran nudio je publici svaki ton kristalno jasan, svaki rif precizno odsviran, i sebe, onakvog kakav jeste, težeći da svoje sviračko umeće dovede do granica perfekcionizma. Nesrećne devedesete, ne povratile se, kao i mnoge muzičare koji su svirali na prostorima bivše “Juge” i Jozu su dovele pred dilemu svirati ili ne? Ratovi su uzimali danak političkom bezumlju, pa su se mnogi muzičari pitali da li je primereno svirati dok se na svim stranama vijore crni barjaci. Ipak, sviralo se u skloništima dok su NATO bombe padale. U inat bezumlju, u slavu naroda koji je trpeo posledice ničim izazvane. Na pragu XXI veka vraća se muzici javnim nastupima osnovavši grupu „Konak“ sa mladim i perspektivnim pevačem Aleksandrom Rakićem. Prvi CD „Nevaljala“ objavljuju za PGP RTS da bi već 2005, sa pesmom „Luduj“ skrenuli pažnju publike i kritike pobedom na Zrenjaninskom festivalu. Slede potom singl i spot za pesmu „Zamisli“. Odlazak Aleksandra Rakića u SAD i nestanak grupe, Jozu nije pokolebalo. Naprotiv, aktivno radeći sve do danas, kada se obraća publici potpuno samostalnim projektom, koji imate u rukama, Joza pokazuje pravu zrelost istinskog muzičara i zaljubljenika u ono što radi i jedino ume da radi. A Joza to ume i to jako, jako dobro! Sa ovog CD-a izdvaja se pesma "Zajedno zauvek" sa Jovanom Maljokovićem i snimljen je spot za numeru "Noćas mi se tako plače".